Ik was erbij: de leidersconferentie van VEG

382 0
382 0

Peter Bordon interviewt David Buntinx, Marcel Casier, Jan Wisse en Peter Hartman – de werkgroep discipelschap van VEG en ook vier van de sprekers op de VEG Leidersconferentie 2023. 

Kan je het thema van de VEG Leidersconferentie 2023 omschrijven?

David: Het thema was ‘Discipelschap in de kerk’: hoe groei je verder als leerlingen in een kerk waar mensen in een verschillende levensfase zitten, verschillende visies hebben en diverse vanzelfsprekendheiden gecreëerd hebben?

Wat is de essentie van discipelschap?

Jan: Het zelf leerling zijn en daarna andere mensen meenemen in het leerling zijn. Het gaat in twee richtingen.

Peter: Ja, je neemt anderen mee, maar zelf blijf je altijd een leerling.

Marcel: Wat ik genoemd heb op de conferentie: je blijft levensbreed een leerling van Jezus.

Hoe kan discipelschap meer plaatsvinden in ons eigen leven, in de kleine groep (in de gemeente en ons gezin) en in de gemeente als geheel?

David: Zoals gezegd begint het met zelf een leerling zijn: dat is heel uitdagend want dat gebeurt in het verborgene, waar niemand het ziet. Hoe kan je vanuit die diepe omgang met God zelf Zijn Geest geactiveerd te krijgen in je? Vandaar dat wifiteken: als die verbinding er niet is, dan is het moeilijk om een ‘leraar’ te zijn in je gezin of iets te betekenen in de kerk of iets voor te leven naar de samenleving toe. 

Het begint met de verbondenheid met Hem waardoor de gaven van de Geest tot uiting komen. En waardoor we aantrekkelijk zijn, zodat mensen geïnspreerd raken en gaan zeggen: ik wil ook leerling zijn.

Jan: Ja, het begint dus bij onszelf en dan gaat het een stap verder, namelijk dat we zelf open zijn naar anderen toe. Alleen maar in de mate dat we zelf open zijn, kunnen we verwachten dat anderen ook open zijn.

David: Misschen dat jij daar iets over kan zeggen Peter, want daar ging jouw toesraak over.

Peter: Ik had op de conferentie een voorbeeld met mijn plantjes (nvdr: er was onder andere één plantje bedekt met een pot en dus groeide het niet). Het is mijn observatie dat er bij veel mensen een bedekking is, ze kunnen heel mooi spreken over Jezus, maar in hun eigen leven zijn er gigantische problemen. Hier ligt een sleutel om in de toekomst te werken: discipelschap is geen programma, maar kijk welke problemen er zijn in levens en ga met die mensen op weg zodat ze hun problemen oplossen. Dan ga je mensen geestelijk zien openbloeien.
Hoe ontstond een opwekking in de geschiedenis? Als één of enkelen zich bewust worden van zonde en schijnheiligheid in hun leven en dat gaan belijden. Dan krijgt Gods Geest ruimte in levens van mensen. Als je op weg gaat met bijvoorbeeld ‘Vrijheid in Christus’ (nvdr: Dit is een gids die je helpt persoonlijke en geestelijke conflicten op te lossen), dan gaan mensen belijden. Als het goud gelouterd wordt, dan komt de vuiligheid naar boven en hou je zuiverheid over.

Hoe kunnen we als discipelen meer betekenen voor de wereld om ons heen?

David: Het begint met je bewust zijn van de zendingsopdracht: je bent een radertje in het geheel van zoeken hoe de volken Jezus’ leerlingen worden. Omdat je daar oog voor hebt, kijk je naar wat God op je weg brengt en hoe je de kansen, die daar liggen, gebruikt. Dat vond ik heel mooi aan de toespraak van Jannes en Wouter. Ze gaven voorbeelden hoe ze bruggen bouwden en vandaaruit Christus dichtbij brachten bij de mensen, waarmee ze op weg gingen. Je bent bewust van de opdracht, maar het gebeurt heel organisch. Je kijkt naar de kansen, die zich presenteren. Het is niet zo dat we een grote last op onze schouders moeten nemen. Zo van: we moeten nu iedereen gaan bekeren. Nee, het gebeurt vanuit de verbondenheid met mensen, die God op onze weg stuurt. 

Peter: Discipelschap is voor veel mensen een punt in iemands leven. Maar discipelschap is iets voor de rest van je leven. Mensen zullen dan dingen afleggen en zullen dan geestelijk groeien, dan gaat Gods Geest hen aanzetten met de gaven en talenten die Hij geeft. Dat gaat niet automatisch: je moet mensen daarin aanmoedigen. Het een gaat het ander uitwerken. 

David: Ik hou zo van Psalm 1. Dat heb ik ook in mijn toespraak gezegd: Een boom zie je niet groeien maar op een zeker moment zie je wel de vruchten hangen. En dan zie je een mooie boom, waar mensen in de schaduw kunnen schuilen.

Wat heb je geleerd van de manier hoe Jezus zijn discipelen vormde?

Marcel: Je ziet dat Jezus zijn 12 apostelen roept ‘om bij Hem te zijn’. Eerst is er een ‘kijkstage’ en dan worden ze eropuit gestuurd. Het wordt een team dat werkt onder leiding van Jezus. Meer en meer leren ze zelfstandig te functioneren. Maar ze zijn nog steeds ‘in opleiding’. En het is pas op het einde van die vorming dat ze de opdracht krijgen om zelf te onderwijzen en zo discipelen te maken. Dat hebben ze tot dat moment nog niet gedaan.
Dan komt de Heilige Geest en Jezus noemt Hem de andere helper. Eerst was het Jezus, die discipelen maakt en daarna gebeurt het onder leiding van de Heilige Geest.

David: Wat ik ook wel heel interessant vindt bij Jezus (en dat heeft Jan ook heel duidelijk gemaakt) is dat Jezus proportioneel veel tijd stak in een kleine groep mensen. Dat helpt mij als ik over discipelschap nadenk. Ik moet niet denken: ik moet heel veel mensen tot discipel maken. Maar: Wie brengt God op mijn pad? Daar staat mijn gezin op de eerste plaats: ik mag mijn gezin als het ware 7 dagen op 7 discipelen. 

Peter: We denken vaak dat we 100 mensen moeten disciplelen. Nee, je mag er 1 of 2 tot discipel vormen. Dat heeft ook te maken met je levensfase: nu is jouw gezin het belangrijkste. Straks als je kinderen volwassen zijn, dan wordt dat weer anders. En het kan natuurlijk best zijn dat God nu al iemand op je pad brengt, die je naast je gezin discipelt. Vaak hoor je dat kinderen van voorgangers of oudsten zeggen: Pa had voor iedereen tijd, behalve voor mij. Maar dan ben je verkeerd bezig.

De anderen beamen dit volmondig.

Wat kan je tenslotte als raad/bemoediging meegeven voor het groeiproces als discipel en voor het groeiproces van discipelen maken?

David: Begin bij het punt (nvdr: van het wifiteken, begin dus bij je verbondenheid met God).

Marcel: Maak gerust fouten.

Jan: Vergeet niet dat je niet alleen bent: zoek andere mensen.

David: We willen graag een leergezelschap vormen met mensen uit kerken. Dus ‘get in touch’: contacteer ons! Dan kunnen we elkaar ontmoeten en samen groeien in discipelschap. Het is niet zo dat wij alle antwoorden weten. Maar we geloven in de wisselwerking, ieder heeft iets te bieden waardoor we tot zegen van elkaar kunnen zijn.

Peter: Zoals op de conferentie genoemd bij het wifiteken. Het signaal gaat continu door. Je moet ook niet eerst zoveel jaren een bepaald ‘niveau’ halen. Nee, het begint bij een punt en het gaat tegelijk alle fases door.

Marcel: Ik heb daar nog een ander beeld voor. Je hebt van die fonteinen met een paar bassins boven elkaar. Het water spuit omhoog en komt in die bovenste bassin: die stroomt dan over en dan komt het water in het volgend bassin. Het water moet echter blijven spuiten anders valt alles stil. Zolang er water spuit blijft het overlopen.

David: Ja een perfect beeld!

En zo mochten we het boeiende gesprek afronden met dit prachtig beeld!

In dit artikel