Wie zijn die mensen zonder WC-papier?

‘Wij zijn die mensen zonder wc-papier’

                                                                                   Tania Desmet

Tania Desmet (33) staat in het UZ Gent elke dag in de frontlinie van de strijd tegen het nieuwe coronavirus. 

Ray Angle

Hoe dienen en 

leiden we

als we

losgekoppeld zijn

van elkaar en de fysieke ruimte

die onze kerk verenigt

wie zal ons tonen

hoe verder te gaan

het leven sterft

terwijl de vlammen

van leiders

rondom ons

wild dansen

in de schroeiende

winden van verandering

hun licht flikkerend

tot bijna uitstervend

hun vonken

amper zichtbaar

worstelend 

om onze weg te verlichten

we kunnen niet

 wachten 

op leiding

laat ons ons keren

naar onze God

en het gezegende licht

van de Heilige Geest

dat brandt

in ieder van ons

laat onze geesten

dichter naar

mekaar toe trekken

ondanks de afstand 

tussen ons

en trots verder gaan

morgen tegemoet

misschien helpt het

ons voor te stellen

dat deze tijd

een neerstortende

benzine-uitstoot is

over onze 

reeds zachtjes

brandende vlammen

van doel en liefde

laat deze versnelling 

ons vermalen en versnellen

voor het hogere goede

schijn op 

mijn vrienden

mogen de schitterende vlammen

van onze geesten

eenstemmig branden

een kampvuur creërend 

dat

vonken hoop

geloof vertrouwen ontsteekt

liefde doet schijnen

en onze weg verlicht

in deze onzekere eeuw

een tijd waarin

onze broeders en zusters

kreunen om vrede en licht

worden wij geroepen

en staan wij gereed

om meer te doen

dan we ooit eerder

gedaan hebben

helderder 

te 

branden

 C.S. Van Audenard 

een andersoortige zoektocht

Naast de vele leerrijke commentaren, lees je vandaag ook dubieuze teksten die het gevolg zijn van een andersoortige zoektocht. Op de sociale media circuleren de complottheorieën rond het ontstaan en het managen van deze crisis. Er zou een samenzwering zijn om ons alle vrijheid te ontnemen. Met argumenten die overtuigend klinken wordt uitgelegd dat de doodsoorzaak niet gezocht moet worden bij het virus, maar wel bij de 5G netwerken die nu op vele plaatsen worden ingevoerd en die onze immuniteit zouden aantasten. Weer anderen zeggen dat het virus moedwillig gecreëerd werd om de wereldbevolking te reduceren – een soort van biologische oorlogsvoering. Zij waarschuwen tegen de vaccinaties die straks misschien beschikbaar zullen zijn en dan kwaadwillig gebruikt zullen worden om hetzelfde doel te dienen.

noem niet alles een samenzwering

In de Bijbel kom je het woord samenzwering enkele keren tegen, bijvoorbeeld in het boek Jesaja. We lezen daar het volgende:

Toen greep de HEER mij bij de hand en hield me voor dat ik me anders moest gedragen dan dit volk. Hij zei: “Noem niet alles een samenzwering wat zij een samenzwering noemen. Wees niet bang voor wat hun angst aanjaagt, heb er geen ontzag voor. Alleen de HEER van de hemelse machten is heilig, voor Hem zijn angst en ontzag op hun plaats.” (Jesaja 8:11 – 13)

Jesaja werd door God toegesproken toen het noordelijke Israël werd belaagd door Assyrië. In die context van oorlogsdreiging kwam een geruchtenmolen op gang. Het is niet duidelijk welke samenzwering bedoeld wordt – waarschijnlijk angst voor allerlei mogelijke complotten. Maar Jesaja wijst zijn toehoorders een betere weg: zij moeten Jahweh vrezen en voor Hem respect tonen. Hij is immers sterker dan welke macht op aarde ook. Laten zij Hem vertrouwen!

We leven in bijzonder moeilijke tijden die ongetwijfeld zullen leiden tot grote economische en financiële moeilijkheden en tot onrust. En ook in onze tijd komt een geruchtenmolen op gang. Maar ook nu zegt God tot ons, bij monde van Jesaja: “Noem niet alles een samenzwering wat zij een samenzwering noemen.”

een druppel waarheid in een oceaan van leugens

Je vindt op het internet ook boodschappen van pastors die complottheorieën overnemen en inpassen in hun eindtijdvisie. Als christenen weten we dat er doorheen de geschiedenis achter de schermen een vijand aan het werk is, die Gods werk wil vernietigen. En het is natuurlijk zo dat ook vandaag sommige mensen en sommige groeperingen een agenda hebben die aansluit bij de ambities van Gods vijand. In complottheorieën zit soms wel een beetje waarheid en net dat maakt de theorie voor sommigen geloofwaardig. Dat doet mij denken aan een uitspraak van Jozef Stalin:

“Giet een druppel waarheid in een oceaan van leugens, en die waarheid is voldoende om het geheel de kleur van echtheid te geven. (Jozef Stalin)”

Maar God roept ons niet op om die mogelijke samenzweringstheorieën te gaan uitdiepen. Neen, we kunnen meer betekenen door op Hem te vertrouwen, door ons gebed om goddelijke zegen, en door onze juiste levenshouding: medeleven met mensen in nood.

dramatische gevolgen en heel wat nadelen

Het is evident dat er soms sprake is van samenzwering. Hitler werkte samen met zijn kompanen om de toenmalige orde omver te werpen, en velen hebben dit gevaar toen onderschat. Maar we moeten de zaken nu niet moeilijker maken dan ze al zijn. Het lichtzinnige geloof in complottheorieën kan ook dramatische gevolgen hebben, en het heeft ook heel wat andere nadelen. Want wie zijn gedachten daarop richt, heeft het moeilijk om de overheid te gehoorzamen, wanneer die terechte maatregelen oplegt. Gehoorzamen is een woord dat in onze cultuur slechts op kinderen wordt toegepast, maar de Bijbel past het ook toe op volwassenen in relatie tot de overheid. God wil geen anarchie.

Wie de overheid, de universiteiten, de farma-industrie… als de vijand aanziet, zal het moeilijk krijgen om zich nog in te zetten in de maatschappij, en te bidden voor Gods zegen voor die overheid, en voor goddelijke inspiratie en leiding voor mensen die op zoek zijn naar een vaccin.

Wie samenzweringstheorieën verkondigt maakt zich ongeloofwaardig tegenover zijn omgeving. Want die theorieën bevatten veel evidente fouten en ze spreken elkaar vaak tegen. Het gaat dan niet over onze waardeschaal, onze levensstijl en onze houding tegenover God en de medemens, maar bijvoorbeeld wel over het gevaar van vaccinaties en van 5G netwerken.

de huidige generatie kent die verhalen niet

Als kind werd ik gevaccineerd tegen alles en nog wat. En sinds een jaar of vijf krijg ik elk jaar ook een ‘griepspuit’, en onlangs opnieuw een tetanus-inspuiting, zodat ik beschermd ben tegen een levensbedreigende infectie door een wondje opgelopen in de tuin. Ik ben blij met die vaccinaties want ik herinner mij als kind de verhalen van mijn ouders over de ellende veroorzaakt door polio of kinderverlamming. Maar de huidige generatie kent die verhalen niet, en dat voedt de theorieën die waarschuwen voor vaccinaties.

Je ziet hierboven grafieken over de invoering van vaccinaties in Nederland na de tweede wereldoorlog. In het blauw zien we de sterfte aan difterie, kinkhoest, tetanus, polio, mazelen en bof. In het rood de vaccinatiegraad die halfweg vorige eeuw plots aanvangt en al gauw oploopt tot bijna 100%. De sterfte is dan bijna afwezig. Zij daalt al in de onmiddellijk voorafgaande jaren omdat het vaccin toen al beperkt werd toegediend. Deze beelden behoeven geen verdere commentaar!

het advies van Paulus

We gaan ongetwijfeld moeilijke tijden tegemoet, zoals we in de evangelies en in het boek Openbaring kunnen lezen. Maar vandaag moeten wij de juiste focus hebben. We moeten kritisch zijn en voorzichtig omgaan met allerlei berichten die circuleren op het internet.

Alleen dan volgen we het hierna vermelde advies van Paulus, geschreven in de turbulente tijd van de eerste christenen, die zeker ook wel met echte en vermeende samenzweringen werden geconfronteerd.

Laat iedereen u kennen als vriendelijke mensen. De Heer is nabij. Wees over niets bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt en dank hem in al uw gebeden. Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, uw hart en gedachten in Christus Jezus bewaren. Ten slotte, broeders en zusters, schenk aandacht aan alles wat waar is, alles wat edel is, alles wat rechtvaardig is, alles wat zuiver is, alles wat lieflijk is, alles wat eervol is, kortom, aan alles wat deugdzaam is en lof verdient. (Filippenzen 4:5 – 8)

                                                                                                          Erik D’Joos

Toen ze 3,5 jaar oud was, werd Liena geadopteerd uit India door een gezin uit Olen, nabij Herentals.  Daar woont ze nu nog steeds. Ze had een fijne, zorgeloze jeugd met veel vrienden om haar heen. Toen ze tien was, ging ze met haar ouders en haar zus mee naar de evangelische kerk in Herentals. Aanvankelijk zei het geloof in Jezus haar niet veel. “Het was net voor mijn pubertijd. Ik had nauwelijks interesse, maar ik bleef toen toch vooral gaan om de vrienden te zien die ik er al maakte,” vertelt ze. Maar op een tienerkamp sloeg plots de vonk over. Door de vele christelijke jongelui die ze daar leerde kennen, leerde ze ook God op een persoonlijke manier kennen. “Sindsdien liet ik het geloof in korte perioden nog wel los, maar God liet mij gelukkig nooit los! Nu op mijn 40ste kan ik me geen leven zonder God meer voorstellen. Van alle vrienden is Hij de beste, trouwste en meest liefdevolle Vriend geworden.”

Al op heel jonge leeftijd wist Liena dat ze “verpleegster” wilde worden. Ze hoorde hoe studenten verpleegkunde vol enthousiasme hun stageverhalen vertelden. “Toen wist ik: DAT wil ik ook doen!”  Liena slaagde in haar studies en ze werkt nu al geruime tijd in een ziekenhuis. Het zijn vooral het zorg verstrekken op een breed niveau en de combinatie van het verpleegtechnische met het sociale aspect, trekken haar vooral aan in de job. 

Ze komt nu natuurlijk ook in contact met coronapatiënten. Ze werkte nog niet op de intensive care maar wel al op de gang waar coronapatiënten worden verzorgd. 

“Ik werkte op de triagegang, daar waar mensen na hun covid19-test hun resultaat afwachten. Dat duurt 12 tot 24 uur. Nadien stond ik op de coronagang met allemaal positief geteste patiënten. Op de triagegang zag je de spanning en angst in de ogen van de mensen. De meesten zijn HEEL ziek. Ze lagen daar zielsalleen, zonder bezoek en met amper contact met ons… Ze moeten het gevoel hebben gehad dat marsmannetjes hen kwamen verzorgen… met speciale pakken aan, een spatbril op of met een helm met een scherm aan. Op de coronagang zag je enorm zieke mensen, oudere maar ook jonge papa’s, pas gepensioneerde mensen, maar ook twintigers… Sommigen dachten dat ze zouden doodgaan maar genazen toch en waren dolblij, sommigen zeiden te willen sterven… en sommigen stierven.”

Liena ’s werkterrein is in meer normale omstandigheden de geriatrie-afdeling.  Daar heeft ze al wel vaak mensen zien sterven.  “Dat blijft altijd bijzonder en pakkend, maar ik ben liever bij hen dan dat ze alleen zouden sterven. Voor sommigen is de dood een verlossing uit fysiek en/of psychisch lijden, voor anderen is het een ware doodsstrijd maar sterven kan ook heel sereen gebeuren, zelfs in een eerder gemoedelijke sfeer.”

De zorgverstrekkers staan in deze tijd bijzonder onder druk. Ze moeten daarbij ook goed voor zichzelf zorgen. Fysiek en mentaal is deze periode voor hen zeer zwaar. Liena vertelt dat ze vaak ventileert met collega’s of met familie als er dingen zijn die ze niet goed verwerkt krijgt. In situaties die ze zelf heel moeilijk vindt, is haar geloof een efficiënte manier van overleven. “Vaak doet het deugd  stilletjes te bidden bij een patiënt terwijl ik die verzorg. Ik vroeg al meermaals of ze in God geloven en of ze graag hebben dat ik met hen bid. Sommigen weigeren, sommigen zijn blij dat ik het vraag.”

Andrea Leurs

Begin maart. Dat was het moment waarop het nieuwe coronavirus, COVID-19, zijn venijnige kop begon op te steken in België. Als studente in de Biomedische Wetenschappen had ik dan ook rechtstreeks te maken met deze problematiek, omdat ik op dat ogenblik enkele weken stage doorliep in het Universitair Ziekenhuis te Leuven. Overal werd er gesproken over het nieuwe virus: de verpleegkundigen die klaagden over een tekort aan mondmaskers, de studenten die zich zorgen maakten en de professoren die teleurgesteld waren omdat ze nu enkele befaamde congressen zouden moeten missen. In de dagen die volgden namen zowel het ziekenhuis als de universiteit dan ook de nodige maatregelen. Zo werd er besloten dat alle stages beëindigd moesten worden en enkel nog online lessen mochten gegeven worden tot aan het einde van het semester. Een dag voordat deze maatregelen van start gingen, ben ik dan echter zelf al met griepachtige symptomen naar huis gegaan. Enkele dagen later kreeg ik een mailtje dat één van mijn stagebegeleiders positief had getest op het coronavirus. Besmet of niet, het was natuurlijk vanzelfsprekend dat ook ik enkele weken thuis in quarantaine bleef. In de loop van die weken heb ik niet alleen kunnen uitzieken, maar ook kunnen reflecteren over de huidige toestand van onze samenleving. 

Voor iedereen is het op dit moment een nare periode, een situatie die niemand van ons eerder heeft meegemaakt. Voor velen is het een tijd van angst, onzekerheid en onbegrip, en voor sommigen een tijd van verdriet, woede of eenzaamheid. Wat het ook is, de coronatijd weekt heel wat verschillende emoties los. Ook ikzelf ben geen uitzondering en worstel, in het bijzonder de laatste weken, met deze gevoelens. Echter, omdat ik christelijk opgevoed ben, vind ik hoop en kracht in mijn geloof. Door de Bijbel te lezen en te bidden ervaar ik rust. Een bemoedigend Bijbelvers waar ik telkens op terugval is 1 Petrus 5 vers 7: “Werpt al uw bekommernis op Hem, want Hij zorgt voor u”. Elk mens smacht immers naar rust, hoop en vrede. En dat kunnen mensen elkaar niet bieden. De mens staat met lege handen in deze donkere tijden. Daarom is Jezus Christus, de Messias, onze enige hoop. Er zal een dag komen dat Hij Koning wordt van deze wereld en zal regeren op de troon van David. Dit is een geweldig vooruitzicht dat we niet uit het oog mogen verliezen. Hebreeën 12 vers 2 spoort ons dan ook aan om onze blik gericht te houden op Jezus, de Grondlegger en Voltooier van ons geloof. We hebben een hoopvolle toekomst voor ons waarbij we uitzien naar Zijn komst. Hij zal verlossing brengen!

                                                            Mieke Van Lint

Op onze materniteit, waar zo vaak veel drukte, gezelligheid en gelach te horen is, is er nu … stilte.

De  corona-aanpassingen kwamen er, met mondjesmaat. 

Verpleging steeds met masker aan, en bij de minste tekenen, ook schort, muts, extra handschoenen.

Geen bezoek meer, zelfs niet van de grootouders … onze reactie: wat erg bij hun eerste kleinkind. Enkel de papa mag aanwezig zijn.

Dan komt zelfs daar verstrenging: als hij weggaat, mag hij niet meer terugkomen op de dienst.

Dit wordt op voorhand goed doorgepraat en het stelt geen problemen tot … 

Papa is al naar huis bij de andere kinderen en komt mama morgen ophalen. Zij ziet er al naar uit haar kinderen terug te zien! Maar plots krijgt ze koorts en moet ze een dag langer blijven. Een tijdje later krijgt ook de baby koorts en wordt het ziekenhuisverblijf ineens met 7 dagen verlengd.

De arts wil de baby opnemen op neonatologie waar we de beste observatie kunnen uitvoeren, maar dan kan mama niet meer bij haar kindje zijn… covid-voorschrift.

Mijn hele zijn rebelleert, dit kan ik haar niet aandoen: niet naar huis kunnen, én haar man missen in deze onzekere momenten, én haar kinderen niet kunnen zien, èn nu ook nog haar baby wegnemen …

Na veel argumenteren (wie is verantwoordelijk als er iets gebeurt?) en de verzekering dat we elk uur de kamer zullen binnengaan om onze observatie uit te voeren, mag baby bij mama blijven… zolang de toestand stabiel blijft. Mama, die eerst tranen van verdriet had, heeft nu tranen van blijdschap.

Ik dank God dat ik net op dat moment op dienst en in Zijn dienst kon staan.

Dr. B. Boodram

Dr. Birbal Boodram en zijn vrouw Annette hebben vier kinderen. Hij studeerde in 1977 af in de richting Bijbelse Wetenschappen en vertrok onmiddellijk daarna terug naar zijn geboorteland Trinidad waar hij binnen de twee weken de Kelly Bible Church opstartte. Op dit ogenblik is hij daar voorganger en hij is er ook president van het Trinidad Bible Institute. In zijn bediening legt hij vooral veel nadruk op het sociale aspect van de christelijke leer met aandacht voor de praktische zorg voor armen enmet opleidingen voor ongeschoolden zodat ze hun eigen leven in handen kunnen nemen. Hij is een graag gehoorde spreker op heel wat zendingsconferenties over de hele wereld. 

“Van Jakobus, dienaar van God en van de Heer Jezus Christus. Aan de twaalf stammen in de diaspora. Ik groet u. Het moet u tot grote blijdschap stemmen, broeders en zusters, als u allerlei beproevingen ondergaat. Want u weet: wanneer uw geloof op de proef wordt gesteld, leidt dat tot standvastigheid. Als die standvastigheid ook daadwerkelijk blijkt, zult u volmaakt en volkomen zijn, zonder enige tekortkoming. Komt een van u wijsheid tekort? Vraag God erom en hij, die aan iedereen geeft, zonder voorbehoud en zonder verwijt, zal u wijsheid geven. Vraag vol vertrouwen, zonder enige twijfel. Wie twijfelt is als een golf in zee, die door de wind heen en weer wordt bewogen.  Wie zo aarzelend en onberekenbaar is bij alles wat hij doet, moet niet denken dat hij iets van de Heer zal krijgen.”

                                                           Jakobus 1:1-8

Problemen op je levensweg zullen je ofwel vernietigen, ofwel doen groeien, afhankelijk van de manier waarop je erop reageert. Maar spijtig genoeg zien veel mensen niet hoe God hun problemen eigenlijk ten goede wil gebruiken. Ze reageren er dwaas op, ze gaan bitter worden in plaats van even stil te staan om na te denken wat eventueel de voordelen ervan zouden kunnen zijn. Ik som hieronder vijf mogelijkheden op hoe God problemen in ons leven wil gebruiken. 

1. God kan problemen gebruiken om je richting te geven. Soms is het nodig dat God een vuurtje onder je aansteekt om je in beweging te krijgen.a.
   • Problemen wijzen je vaak op een andere richting in je leven en ze motiveren je om een andere richting in te slaan. Jozef is een goed Bijbels voorbeeld daarvan. Zijn broers verkochten hem aan de Egyptenaren. Hij werd onderkoning in dat land en slaagde erin om voedselvoorraden voor zijn broers opzij te zetten toen er hongersnood uitbrak. Uiteindelijk kon Jozef tegen zijn broers zeggen dat wat zij als kwaadaardig bedoeld hadden, door God als iets goed gebruikt was.
   • Dus vraag je af of God misschien jouw aandacht probeert te trekken.
   • “Bloedige striemen doen het kwaad verdwijnen, slagen zuiveren het innerlijk.” Spr 20, 30. De pijn van een wonde hoort bij het het uitzuiveren van het kwade. Op dezelfde manier werken inwendige pîjnstrepen ook binnenin het lichaam, in de ziel.
2. God kan problemen gebruiken om je te inspecteren.
   • Mensen zijn zoals theezakjes: als je wilt weten wat erin zit laat ze maar in heet water zakken!
   • Heeft God jouw geloof al met problemen getest? 
   • Wat brengen jouw problemen aan het licht over jou? (Jouw houding tegenover problemen en hoe je ermee omgaat kunnen je maken of breken.)
   • “Het moet u tot grote blijdschap stemmen, broeders en zusters, als u allerlei beproevingen ondergaat. Want u weet: wanneer uw geloof op de proef wordt gesteld, leidt dat tot standvastigheid.” – Jak 1, 2-3 Strijd in je leven wil je beter maken, niet bitter.
3. God kan problemen gebruiken om je te corrigeren.
   • Sommige lessen leren we alleen doorheen pijn en mislukkingen. Waarschijnlijk hebben je ouders je als kind geleerd om een hete stoof (kachel) niet aan te raken. Mijn vrouw gebruikte een mes om een melkkarton open te snijden, terwijl daar duidelijk een schaar voor nodig was. En wat gebeurde er? Ze sneed in haar vingers. Nadat ik haar wonde verzorgd had, vroeg ik haar wat ze geleerd had van die snee in haar vinger. Ze antwoordde: “Gebruik geen mes om een werkje van een schaar te doen”. Waarschijnlijk heb jij ook al geleerd van je fouten?
   • Soms leren we de waarde van iets te waarderen… gezondheid, geld, een relatie… door het eerst te verliezen. “Het was goed voor mij dat ik vernederd werd, Zo leerde ik uw wetten kennen. Goed voor mij is de wet uit uw mond beter dan een schat aan goud en zilver” Psalm 119, 71-72. Schrijf misschien eens uit wat je al geleerd hebt van de Covid 19 virus lock down. Hoe kan het je bijvoorbeeld helpen een betere relatie te hebben met je gezinsleden en met God? Er zijn mensen die zeggen dat ze een God die ze niet kunnen zien daarom ook geen eer kunnen brengen; maar ze verbergen zich wel voor het Covid 19 virus dat ze evenmin kunnen zien.
4. God kan problemen gebruiken om je te beschermen.
   1. Een probleem kan een zegen “in disguise” (in vermomming) zijn als het verhindert dat je door iets anders, iets veel ernstiger, gekwetst gaat worden. Bijvoorbeeld God plaatste de apostel Paulus in de gevangenis: 
      • Om hem tegen bepaalde vijanden te beschermen
      • Om het hem mogelijk te maken de brieven te schrijven die in het NT voor ons zo’n bepalende rol zouden krijgen. 
   2. Enkele jaren geleden werd een vriend van mij ontslagen omdat hij weigerde iets onethisch te doen voor zijn baas (de boekhouding ‘bijwerken’). Dat jobverlies was een probleem voor hem. Maar het zorgde er wel voor dat hij niet in de gevangenis belandde toen een jaar later de beslissingen van het management ontdekt werden. Degene die zijn plaats had ingenomen en de boekhouding inderdaad had ‘bijgewerkt’, werd gearresteerd. Ik zei tegen hem: “Zie je wel, je werd ontslagen omdat je het juiste deed, maar God beschermde je”. En later kreeg mijn vriend een betere job aangeboden dan degene die hij voordien had. “Jullie hadden kwaad tegen mij in de zin, maar God heeft dat ten goede gekeerd,” – Gen 50, 20.
      
5. God kan problemen gebruiken om je te vervolmaken.
   Problemen die op de juiste manier worden aangepakt zijn karakter-bouwers. Mijn vrouw Annette en ik herinneren ons veel problemen die zich tijdens onze bediening hebben voorgedaan en ook vandaag nog voordoen. We hebben erover gedacht het bijltje erbij neer te gooien, maar God stond ons dat niet toe. Hij heeft ons gezegend met een geweldige bediening voor Hem waarbij duizenden mensen worden gered en velen getraind zijn geworden om ook in Zijn dienst te gaan. Wij zijn in dienst sedert 1973, dat is nu 47 jaar, en we blijven nog steeds een duidelijke Blijde Boodschap uitdragen. De boodschap dat wie In God gelooft en op Hem zijn vertrouwen stelt omdat Hij weet dat Jezus voor alle zonden betaald heeft en dat Hij uit de dood is opgestaan en ons eeuwig leven en een eeuwige thuis met hem zal geven. Zijn redding is voor altijd, je kan die niet meer verliezen, want Christus Zelf bewaart het. Lees maar eens I Petrus 1:4-5; Johannes 10:28; Efezen 2:8-9 of Johannes 3:16. 
   • • Je zal zien dat God veel meer geïnteresseerd is in je karakter dan in je gemakzucht. Jouw relatie met God en je karakter zijn de enige twee dingen die je met je mee zult nemen in de eeuwigheid.
     • We kunnen ons verblijden als we met problemen te maken krijgen!
     • Problemen kunnen ons leren geduldig te zijn. En geduld ontwikkelt ons karakter. Het helpt ons om elke keer dat we het gebruiken meer en volhardender te vertrouwen op God. (zie Rom. 5, 3-4)

CONCLUSIE: 

Hier is mijn punt. Corona of niet: God is aan het werk in uw leven, ook als je dat niet zo ervaart of begrijpt. Maar het wordt allemaal veel makkelijker en meer bruikbaar als we ons niet tegen Hem afzetten, maar met Hem meewerken (zie Rom 8, 28).

We weten dat alle dingen medewerken ten goede voor hen die God liefhebben, zij die geroepen zijn naar Zijn wil. 

Onthoud dat als er een probleem is, het er niet om gaat: ‘Waarom ik Heer?’. Het waarom hoort de Heer toe. Maar het gaat om:

1. Heer, hoe kan ik van dit probleem leren?
2. Heer, hoe kan ik het gebruiken om een zegen voor anderen te zijn?
3. Heer, hoe kan ik het gebruiken om God ermee eer te brengen?…

Ik wens je toe dat God altijd de eerste plaats mag innemen in je leven, en heel speciaal in de huidige problemen waarmee we nu allemaal geconfronteerd worden. Laat ons rustig blijven en handelen zoals de dokters en wereldse autoriteiten ons voorhouden! Ook deze problemen zullen voorbij gaan. En laat ons dagelijks bidden voor elkaar dat Christus ons mag zegenen.

Overgenomen met toestemming van de auteur

                                    K.B.

Hoor jij me ook woeden, mij het C-beest?

Blaffend door de straten rennend

Krijsend over de hospitaalvloeren glijdend

Tranen over de doodskisten druppend

Grijnzend door rustoorden banjerend

Ik, de druipende stille moordenaar

Met slepend stap rond je thuis sluipend.

Hoor je me ook woeden, mij de C-sterfput? 

Moordenaar van 1000-den levens wereldwijd

Delirisch genietend levensdrinkende rioolrat

Ineenstuikende levens verscheurend in

Existentiële horreur van botsende longen

Geen plek waar Ik niet ben
Of denk je van wel?

Gevonden, ik heb je gevonden, ik de C-duisternis!

Tussen het bruinrot en de schurft,

Tussen het schuim en de zwartbenigheid,

De poppenmeester verborgen waar zelfs geen mens ooit was

Modder harkend in een baaierd van menselijk failliet

Ik, de giftende zwarte parel in de schelp

Ik het triomferend kalken skelet dat elke levensadem verkruimelt. 

Jij, de C-kinderen, de Christus-lichtjes,

Zoals jij met een lied in je oren

Of verloren in de bladeren van je Boek

Je een weg boort doorheen het graniet 

Naar ondergronds gegane mensen

Om hen uit waar jij ook was

Omhoog te trekken in dat C-Licht

Ik, de C-Waarheid

De Christus Waarheid

Het trillend Licht

Roep Me toch aan

Open de ramen van je ziel
En Ik kom
Of beter,
Ik was er al 

Eeuwig.

Ben je ooit in het American Colony Hotel in Jerusalem geweest? Ingekaderd tegen de muur en voor iedereen zichtbaar hangt daar een handgeschreven tekst. Horatio Spatford heeft die geschreven, al had hij zich nooit kunnen inbeelden dat deze woorden de tekst zouden worden van een van de meest geliefde liederen ter wereld. 

Het gebeurde op 2 december 1873 dat Spatford een telefoontje, neen een telegram want de telefoon was nog niet uitgevonden, kreeg van zijn echtgenote. Het telegram luidde: “Als enige gered. Wat moet ik doen?”Het schip waarop ze reisde had een aanvaring gehad met een ander schip en was gezonken. Ook hun vier dochters waren bij de slachtoffers. Alleen Anna had het overleefd. Terwijl hij wachtte op het schip dat haar naar huis bracht, schreef Spatford de woorden van een lied dat zou uitgroeien tot het volkslied voor de voorzienigheid van God: ““Whatever my lot, Thou has taught me to say. . .it is well with my soul!” (“Wat mij ook moge overkomen, U hebt mij geleerd om te zeggen… Het gaar goed met mijn ziel”)